SPOWOLNIENIE FERMENTACJI 

W przypadku obniżenia się lub zatrzymania produkcji biogazu w fermentorze, konieczne może być sprawdzenie, czy któryś z podawanych substratów nie wpływa negatywnie na proces, nie jest inhibitorem. Można również takie badanie przeprowdzić przed podaniem danego substratu, zwłaszcza w przypadku ryzyka zanieczyszczenia substancjami chemicznymi mogącymi mieć negatywny wpływ na florę bakteryjną znajdującą się w fermentorze. Najlepszym sposobem sprawdzenia ryzyka inhibicji jest badanie biogazodochodowości lub symulacja procesu fermentacji metanowej w laboratorium. Alternatywą jest zbadanie stopnia inhibicji. 

Uproszczona metoda

To najszybsza metoda ustalenia ryzyka inhibicji. Jej istota sprowadza się do próby uruchomienia w normalnych warunkach (jak przy badaniu biogazodochodowości) fermentacji metanowej. Przyjmuje się założenie, że jeśli po założonym, stosunkowo krótkim czasie, proces produkcji biogazu nie zostanie uruchomiony, to istnieje podejrzenie, że dany substrat ma negatywny wpływ na produkcję biogazu.

Pełna metoda

To badanie, które pozwala w sposób pełny odpowiedzieć na pytanie czy dany substrat jest inhibitorem oraz jaki ma wpływ na produkcję biogazu. W skrócie, metoda polega na przeprowadzeniu równocześnie badania biogazodochodowości w trzech opcjach: substrat badany, substrat o sprawdzonej jakości - np. kiszonka z kukurydzy, mieszanina tych dwóch substratów. Na podstawie uzyskanych tych trzech wyników, można będzie ocenieć jakość badanego substratu i ocenić stopień inhibicji.